In deze serie zien we reliëfs gebaseerd op foto’s van ouder wordende handen. We zien détails van rustende handen, gebogen polsen, het samenknijpen en zachtjes in huid duwen van nagels en vingers. Een herkenbaar détail wordt afgewisseld door een bijna abstract stuk huid: dan eens oud, robuust, pezig, gelooid, dan weer breekbaar, teer en lucide. We kruipen er heel dicht op: nagel, barst, rimpel en huidplooi komen naar voren en worden bijna tastbaar. De grens van intimiteit wordt opgezocht.
Tijd speelt hier een rol: we zien een sterk verdicht en samengebald beeld, laag voor laag tot stand gekomen, getuigenis afleggend van ouderdom en van de tand des tijds..

De techniek: Een oude passie, het tekenen, wordt hier gecombineerd met het reliëf: houten paneeltjes worden bewerkt met een dikke pasteuze krijtlaag van konijnenlijm en klei waarop ik teken, schuur, kras en gum. Laag voor laag modelleer ik het oppervlak met de kleibolus: plooien, nagelriemen, maar ook barsten, scheuren en andere oneffenheden. Met vermalen pastelpoeder wrijf, veeg en teken ik de vormen er verder in.
Het materiële karakter, de lichamelijkheid van de kleilaag, maar ook de zachte lichtwaardes, worden bekrachtigd. Prachtige kleuren als intens paars en zacht blauw worden afgewisseld door kras, buts, vlek, of bobbel.
Schoonheid en kwetsbaarheid worden in één beeld gevat.